Μέχρι στιγμής διέσχισα μερικές από τις πιο όμορφες ποδηλατικές διαδρομές των Βαλκανίων.Διάβασα πριν ξεκινήσω το ταξίδι μου για τις 10 καλύτερες διαδρομές για ποδήλατο στην Ευρώπη.Μία από αυτές την έκανα στο νησί Kortsula  στην Κροατία και μία άλλη είναι το ορυχείο που βρίσκεται στην Σλοβενία  κοντά στην πόλη Mezica κοντά στα σύνορα με την Αυστρία.Για αυτήν την διαδρομή έψαξα και ρώτησα πολύ κόσμο μέχρι να καταφέρω να κλείσω θέση την τελευταία στιγμή.Από το Maribor που μένω απείχε 80 χιλιόμετρα.Ο καιρός ήταν απαγορευτικός για ποδηλασία οπότε θα έπρεπε να πάω με το λεωφορείο μέχρι μία πόλη κοντά στην περιοχή του ορυχείου και μετά να αλλάξω λεωφορείο για να φτάσω έξω ακριβώς από το μουσείο του ορυχείου όπως είπαν.Είχα ραντεβού στις 2 το μεσημέρι και με διαβεβαίωσαν στον σταθμό των λεωφορείων ότι θα έφτανα εκεί στις μιάμιση.Τίποτα από αυτά δεν έγινε τελικά.Το λεωφορείο άργησε και ο οδηγός με κατέβασε σε λάθος στάση οπότε αφού τους ενημέρωσα τηλεφωνικώς ότι θα αργήσω λιγάκι πήγα με το ποδήλατο μία απόσταση 6 χιλιομέτρων ενώ έβρεχε καταρρακτωδώς μέχρι το μουσείο που ήταν και η εκκίνηση.Άλλαξα ρούχα γιατί η θερμοκρασία μόνιμα μέσα στο ορυχείο είναι 8-10 βαθμούς Κελσίου και θα πάγωνα αν έμπαινα με τα βρεγμένα.

Πολλοί ποδηλάτες αναζητούν απόλαυση κάνοντας ποδήλατο βουνού ή κούρσα.Εδώ υπάρχει ένα πέρασμα μέσα από το βουνό Peca το οποίο διασχίζει παρατημένα και γεμάτα μυστήριο τούνελ από την μία πεδιάδα στην άλλη συνολικής απόστασης περίπου έξι χιλιομέτρων.Το σύνολο της απόστασης όλων των τούνελ του ορυχείου αγγίζουν τα 1000 χιλιόμετρα!Ζεις μία διαφορετική ποδηλατική εμπειρία που σπάνια θα συναντήσεις.Επίσημα οι ανασκαφές ξεκίνησαν το 1665 και σταμάτησαν  στα τέλη του προηγούμενου αιώνα.Όσο ο μόλυβδος και ο ψευδάργυρος είχαν ζήτηση περισσότερα από χίλια άτομα απασχολούνταν καθημερινά μέσα στο ορυχείο και άλλα τόσα στην διαλογή εκτός του ορυχείου.

Συνεχίζοντας,οι εργάτες δούλευαν πάνω από 14 ώρες την μέρα στο ορυχείο το οποίο είχε 12 επίπεδα από τα οποία τα χαμηλότερα γέμισαν με νερό και έπρεπε να αδειάζουν χιλιάδες κυβικά την μέρα και στο τέλος το ρεύμα για την άντληση κόστιζε πολύ και έτσι σταμάτησαν την εξόρυξη το 1995.

Κάναμε 5 στάσεις όπου ο οδηγός μας εξηγούσε διάφορα για το ορυχείο και στην μέση περίπου αφήσαμε τα ποδήλατα και περπατήσαμε περίπου 300 μέτρα όπου είδαμε σημεία στα οποία οι εργάτες περνούσαν την ώρα στα διαλείμματα η σε σημεία όπου δήλωναν σε πιο σημείο δούλευε ο καθένας ώστε αν ξέμεναν από φωτισμό περίμεναν την καθημερινή απογραφή κάθε βράδυ και μετά από 5-6 ώρες κάποιος ερχόταν και τους οδηγούσε στην έξοδο.

Λόγω της πληθώρας των τούνελ και των διαφορετικών επιπέδων δεν υπήρχε πρόβλημα με τον εξαερισμό μέσα στο ορυχείο.Δεν σημειώθηκε ποτέ κάποιο μεγάλο ατύχημα και ότι συνέβη ήταν μεμονωμένα γεγονότα που οφείλονταν σε απροσεξίες των εργατών.Ενώ βρισκόμασταν περίπου στην μέση της διαδρομής έμεινα επίτηδες λίγο πίσω,σταμάτησα και έσβησα τον φακό κεφαλής..Έκατσα περίπου μισό λεπτό.Αν καθόμουν παραπάνω στο σκοτάδι πιστεύω ότι θα άκουγα τον αντίλαλο από τις αξίνες που σπινθήριζαν χτυπώντας πάνω στο μείγμα του χώματος με τον μόλυβδο και τον θόρυβο από  τα βαγονάκια που έβγαζαν τα ορυκτά έξω στον χώρο διαλογής.

Δείτε ένα βίντεο από την είσοδο στο ορυχείο ΕΔΩ

Ήταν όντως μια ξεχωριστή εμπειρία που την απόλαυσα στο έπακρο.Το κόστος συμμετοχής είναι 21 ευρώ το άτομο και σίγουρα αξίζει να τα δώσει κανείς γιατί αυτό που θα νιώσει κάνοντας ποδήλατο μέσα στα τούνελ είναι κάτι μοναδικό και δυσεύρετο.

 

Έχουν προστεθεί κι άλλες φωτογραφίες στο άλμπουμ της Σλοβενίας για να τις δείτε πατήστε ΕΔΩ  

Θα ακολουθήσουν κι άλλα βίντεο μόλις βρω καλή σύνδεση.

Αγαπήστε το ποδήλατο!θα σας δώσει πολλά!

Χρόνια πολλά στους γονείς μου και σε όσους γιορτάζουν σήμερα!

Αργά χτες το βράδυ αποφάσισα να περάσω το Σαβ/κο κάνοντας μια μικρή επέκταση στην διαδρομή μου.Λεπτομέρειες στην επόμενη δημοσίευση…….