Όπως ανέφερα και στην προηγούμενη δημοσίευση στην Βουδαπέστη συνάντησα ένα ζευγάρι γερμανών ποδηλατών,τον Σεμπαστιάν και την Κριστίνα.Με αυτούς θα ακολουθούσαμε την ποδηλατική διαδρομή Eurovelo 6 από την Βουδαπέστη μέχρι το Βελιγράδι.

Τα πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής μέχρι να  βγούμε από την Βουδαπέστη δεν είχε και πολύ ενδιαφέρον αλλά μόλις περάσαμε και το τελευταίο προάστιο ξεκίνησαν τα καλά σημεία.

Χωμάτινα μονοπάτια με το ποτάμι από την μία μεριά και τις καλλιέργειες καλαμποκιού και ηλιόσπορου από την άλλη μεριά του αναχώματος.Ο σκοπός μας ήταν να διανύουμε περίπου 100 χιλιόμετρα την μέρα αλλά επειδή τα μονοπάτια πολλές φορές είχαν λάσπη και τα χόρτα ήταν μεγάλα,ήταν δύσκολο να αναπτύξεις ταχύτητα πάνω από 15 χιλιόμετρα την ώρα.Οπότε 70 χιλιόμετρα θεωρούνταν μια καλή ποδηλατική πορεία

Όταν πλησίαζε το σούρουπο έπρεπε να βρούμε ένα μέρος για να κατασκηνώσουμε.Συνήθως στην άκρη ενός χωριού δίπλα στο ποτάμι.Στο χωριό που επιλέξαμε για να κατασκηνώσουμε πήγαμε να γεμίσουμε τα παγούρια μας με νερό για να μαγειρέψουμε και σε ένα μικρό καφέ είδα ένα ποδήλατο με βαλίτσες από έξω.Σταμάτησα για νερό και έπιασα κουβέντα με τον ταξιδιώτη ποδηλάτη.Τι έκπληξη!ο ποδηλάτης ήταν Έλληνας και επέστρεφε στην πατρίδα από το Λονδίνο.Του πρότεινα να συνεχίσουμε όλοι μαζί μέχρι το Βελιγράδι και δέχθηκε.Η τετραμελής πλέον ποδηλατική παρέα βρήκαμε ένα πάρκο έξω από το χωριό και στήσαμε μία μικρή κατασκήνωση.

Δύσκολη μέρα άλλα με πολύ καλή παρέα.

Συνέχεια…Ποδηλατόντας στις όχθες του Δούναβη