Αυτήν η μέρα είχε τα πάντα.Ζέστη-βροχή-ανηφόρα-κατηφόρα με ένα δυνατό πέρασμα σχεδόν στα 12οο μέτρα και μετά πάλι το κατήφορο.

Η μέρα ξεκίνησε με γλυκιά ανάβαση στην κοιλάδα όπου σε τακτά διαστήματα άκουγες τα βράχια να γκοργκυλάνε τον κατήφορο και να χάνονται στο ποτάμι με μία δυνατή βουτιά.

Ο καιρός σχεδόν στη μέση της ανηφόρας άρχισε να απειλεί με βροντές και λίγο μετά τα 900 μέτρα υψόμετρο ξεκίνησε δυνατή μπόρα.

Στον αυχένα είχε συνέχεια ταμπέλες που σε παρέπεμπαν να στρίψεις δίπλα στο χιονοδρομικό κέντρο.Τους αναβατήρες  τους έβλεπες που ήταν πολύ κοντά στο δρόμο και οι πίστες είναι όλες μέσα σε δασώδη περιοχή.

Μετά την κατάβαση και αφού είχα ήδη έξι ώρες πάνω στο ποδήλατο το μόνο που ήθελα ήταν να βρω κάπου ένα δωμάτιο και να κοιμηθώ αμέσως μετά το μπάνιο και το φαγητό.Τα ως άνω επιβεβαιώνουν τα λόγια του Γάλλου φίλου μου ταξιδιώτη,Βίνσεντ ο οποίος μου έλεγε ότι πρέπει να κάνω λίγα χιλιόμετρα κάθε μέρα γιατί αν κάνεις πολλά και είσαι κουρασμένος δεν σκέφτεσαι καθόλου να κατασκηνώσεις κάπου.Ξοδεύοντας έτσι πολλά χρήματα σε μοτέλ και ξενοδοχεία.Πόσο δίκιο είχε!

 

δείτε αναλυτικά στοιχεία της διαδρομής ΕΔΩ

δείτε φωτογραφίες από τη Βοσνία Ερζεγοβίνη ΕΔΩ