Αφού περιμέναμε να περάσει ακόμα μία πρωινή μπόρα ο καιρός κατά τις 12 άνοιξε και φύγαμε με αγωνία για τον καιρό της υπόλοιπης μέρας και φυσικά την λαχτάρα να δούμε το Dubrovnik. Ο δρόμος  όσο πλησιάζαμε  στην πόλη είχε πολύ κίνηση άλλα το θεωρήσαμε λογικό. Με το που μπήκαμε στην αρχή της πόλης μας πλησίασε μια κυρία και μας ρώτησε εάν θέλουμε δωμάτιο να μείνουμε και αφού το είδαμε και η τιμή συμφωνήθηκε στα 42 ευρώ(όσο η τιμή ενός κάμπινγκ). Βολευτήκαμε διώξαμε τον ιδρώτα από το σώμα μας με την βοήθεια H2O και διάφορων άλλων χημικών παρασκευασμάτων με ευχάριστο άρωμα και ανακατευτήκαμε με τις ορδές των τουριστών στην  Καστροπολιτεία της παλιάς πόλης. Λίγα λόγια για την πόλη:Το Ντουμπρόβνικ (Κροατικά: Dubrovnik, ιστορικά Ragusium) είναι μια πόλη 43.770 κατοίκων στην Δαλματία της Κροατίας. Για αιώνες ήταν μετά την Βενετία το σημαντικότερο λιμάνι των Βενετών στην Αδριατική και σήμερα ένα δημοφιλές τουριστικό κέντρο.

Ιστορικές παραδόσεις υποδηλώνουν ότι η Ραγούζα (Ντουμπρόβνικ) ιδρύθηκε τον 7ο αιώνα σε ένα βραχώδες νησί ονόματι Λάους, που αποτέλεσε καταφύγιο για πρόσφυγες από την κοντινή πόλη Επίδαυρο.

Πρόσφατα εμφανίστηκε μια άλλη θεωρία, βασισμένη σε νέες αρχαιολογικές ανασκαφές. Νέα ευρήματα (μια Βυζαντινή βασιλική από τον 8ο αιώνα και τμήματα των τειχών της πόλης) δεν συμφωνούν με την παραδοσιακή θεωρία. Το μέγεθος της παλιάς βασιλικής δείχνει καθαρά ότι υπήρχε την εποχή εκείνη ένας αρκετά μεγάλος οικισμός. Υπάρχει επίσης στην επιστημονική κοινότητα αυξανόμενη υποστήριξη της θεωρίας ότι η κατασκευή της Ραγούζας έγινε κυρίως τα χρόνια προ Χριστού. Αυτή η ΄΄Ελληνική θεωρία΄΄ ενισχύεται από πρόσφατα ευρήματα πολυάριθμων Ελληνικών τεχνουργημάτων σε ανασκαφές στο Λιμάνι του Ντουμπρόβνικ. Επίσης γεωτρήσεις κάτω από τον κύριο δρόμο της πόλης έχουν αποκαλύψει φυσική άμμο, που έρχεται σε αντίθεση με τη θεωρία του νησιού Λάους (Λάουζα).

Ο Δόκτωρ Αντουν Νίκετιτς, στο βιβλίο του ΄΄Ιστορία του Λιμανιού του Ντουμπρόβνικ΄΄, αναπτύσσει τη θεωρία ότι το Ντουμπρόβνικ ιδρύθηκε από Έλληνες ναυτικούς. Ένα στοιχείο-κλειδί σε αυτή τη θεωρία είναι ότι τα πλοία την αρχαία εποχή ταξίδευαν περί τα 90 χιλιόμετρα την ημέρα και χρειάζονταν μια αμμώδη ακτή για να ανασύρουν νερό για το υπόλοιπο διάστημα της νύχτας. Το ιδεώδες σημείο στάσης θα είχε πηγή γλυκού νερού κάπου κοντά. Το Ντουμπρόβνικ τα έχει και τα δύο και βρίσκεται σχεδόν στο μέσο μεταξύ των δύο γνωστών Ελληνικών αποικιών Μπούντβα και Κόρτσουλα σε μεταξύ τους απόσταση 176 χλμ.

  Κάναμε τις βόλτες στην παλιά πόλη όπου όλα είναι του πανακρίβου,ένα μπουκαλάκι νερό 2.5 ευρώ,έλεος!!!

Αρκέστηκα λοιπόν στην αγορά ενός σφηνακίου και επιστροφή στο δωμάτιο για μαγείρεμα και ένα τσιπουράκι στο μπαλκόνι με θέα το λιμάνι΄.

Αναλυτικά η διαδρομή της ημέρας ΕΔΩ

Περισσότερες φωτογραφίες από την Κροατία ΕΔΩ

Δείτε Βίντεο από την παλιά πόλη ΕΔΩ

Σας ευχαριστώ που ακολουθείτε το blog μου!

Βάλτε το ποδήλατο στην ζωή σας,και αυτήν θα σας ανταποδώσει το καλό με πολλούς τρόπους!