Η αλήθεια είναι ότι όταν σκεφτεσαι την Ρουμανία χωρίς να την έχεις επισκεφτεί στο μυαλό σου ΠΑΝΤΑ έρχονται εικόνες τσιγγάνων,ζητιάνων,κλεφτών και φυσικά εικόνες του Δράκουλα και άλλων βαμπίρ από την Τρανσυλβανία.Μίας χώρας πάμφτωχης χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο να αναδείξει.Δεν υπερβάλλω καθόλου και είναι κοινώς αποδεκτό και από τους ίδιους τους Ρουμάνους ότι έχουν πολλή κακή φήμη στα υπόλοιπα κράτη.Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά,για παράδειγμα όλη αυτήν η ιστορία με τον Δράκουλα των Καρπαθίων δεν έχει καμμία υπόσταση και φυσικά ουδέποτε υπήρξαν πλάσματα του τύπου βαμπίρ η άλλα παρόμοια αιμοδιψή όντα.Όσοι διαβάσατε την προηγούμενη δημοσίευση μου έχετε αποκτήσει και μία πιο εμπεριστατωμένη άποψη περί του θέματος.Η προσωπική μου εμπειρία πάντως είναι ότι όσο καιρό ποδηλατούσα στην περιοχή της Τρανσυλβανίας και της Βλαχίας διασχίζοντας τα Καρπάθια όρη δεν συνάντησα ούτε …νυχτερίδα.

Η Ρουμανία είναι μία πανέμορφη χώρα η οποία έχει να σου προσφέρει πολλά διανύοντάς την από άκρη σε άκρη.Αυτή η χώρα μου πρόσφερε την πιο ωραία ποδηλατική εμπειρία που είχα ποτέ  στον δρόμο Transfagarasan.Όπως επίσης οι εικόνες και τα υπέροχα συναισθήματα που είχα όσο ποδηλατούσα σε υψόμετρο περίπου 1000 μέτρων με τα τοπία να είναι απλά μαγευτικά και οι άνθρωποι να είναι από τους πιο φιλόξενους που έχω γνωρίσει.Τα κάστρα σε παραπέμπουν σε άλλες εποχές και μάλιστα σε κάποια καλοδιατηρημένα,όταν καθόμουν ψηλά σε κάποιον από τους πύργους και αγνάντευα την θέα,εικόνες με επικές μάχες του μεσαίωνα έρχονταν στο μυαλό μου και θαρρώ πως αν έκλεινα τα μάτια θα άκουγα το ποδοβολητό των αλόγων και τον ήχο των σπαθιών.Λάτρεψα την Ρουμάνικη κουζίνα και ειλικρινά θα μου λείψει η γεύση της μαμαλίγκας καθώς και άλλων τοπικών εδεσμάτων.Όσον αφορά τις τιμές δεν το συζητάω..πάντα φθηνά και πολλή καλή ποιότητα(φράση κατάλοιπο από την προηγούμενη μου ενασχόληση σε αλυσίδα επιχειρήσεων λιανεμπορίου).

Μρασόβ,Σίμπιου,Βουκουρέστι πόλεις διαμάντια και φυσικά είναι και άλλες που δεν πήγα όπως η Σιγκισοάρα και η Άλμπα Ιουλία,η Κλουζ και η Κωνστάντσα,οι περιοχή Μαραμούρες και φυσικά το Δέλτα του Δούναβη περιοχές που πρέπει να ξαναγυρίσω πάλι για να τις επισκεφθώ.Να ξαναγυρίσω βέβαια και να ξαναδώ μερικούς ανθρώπους που γνώρισα εδώ οι οποίοι πρόσθεσαν μία ξεχωριστή χροιά στην περιπέτειά μου στα Βαλκάνια.Στάθηκα πολύ τυχερός και με τον καιρό.Ιδανικές συνθήκες για ποδηλασία σχεδόν κάθε φορά(σε αντίθεση με τις προηγούμενες χώρες,ειδικά τέλη Ιουλίου και Αύγουστο,που είχα ρουπώσει από την βροχή.Έμεινε η Βουλγαρία και σε λίγες μέρες θα μπω Ελλάδα.Η ψυχολογία μου άλλαξε λίγο από την μέρα που άρχισα να νιώθω ότι επιστρέφω πίσω.Πάντα η επιστροφή είναι δύσκολη συναισθηματικά.Δεν παύει όμως να είναι μέρος του ταξιδιού και εννοείται ότι θα φροντίσω να απολαύσω κάθε χιλιόμετρο από την διαδρομή στην γειτονική μας χώρα.Για να δούμε…..