Αφού είχα αποκλειστεί 3 μέρες λόγω πολύ άσχημου καιρού στο Maribor,πλησίαζε και ο Δεκαπενταύγουστος πήρα την απόφαση να ανέβω λίγο πιο βόρεια από ότι είχα κανονίσει.Φόρτωσα το ποδήλατο στο τρένο και ο προορισμός;Η Βουδαπέστη.

άποψη της πόλης από τον λόφο του Γκέλερτ

Από την τελευταία φορά που ήμουν στην πανέμορφη αυτή πόλη έχουν περάσει αρκετά χρόνια και έχουν αλλάξει πολλά.Νιώθω ότι η πόλη είναι πιο ζωντανή πιο ανεβασμένη με περισσότερο κόσμο και από ότι θυμάμαι δεν είχε τόσους ποδηλατόδρομους και τόσα πολλά ποδήλατα.

ο ποδηλατόδρομος δίπλα στον ποταμό Δούναβη

Την πρώτη μέρα έφτασα αργά και μέχρι να βρω το κάμπινγκ και να τακτοποιηθώ πέρασε η ώρα και κοιμήθηκα σχετικά νωρίς(σχετικά λέμε).

το άγαλμα σύμβολο της πόλης

Έκανα μερικές βόλτες την δεύτερη μέρα στην πόλη και σε ένα πάρκο είδα κάποιους με μονόκυκλα  και κάποιους σχοινοβάτες.Πολυ ενδιαφέρον. Δείτε μερικά βίντεο: Μονόκυκλα 1        Μονόκυκλα 2    Μονόκυκλα 3 Σχοινοβάτες 1       Σχοινοβάτες 2    Σχοινοβάτες 3 Από αύριο 18 του μήνα θα ακολουθήσω τον Δούναβη προς τα νότια μέχρι να φτάσω στο Novi Sad της Σερβίας.Πιθανόν να μην δημοσιεύσω τίποτα στις επόμενες τρεις μέρες.Μαζί μου θα είναι ένα ζευγάρι γερμανών ποδηλατών και τα επόμενα δύο βράδυα θα κάνουμε ελεύθερο κάμπινγκ δίπλα στο ποτάμι.Επιτέλους και λίγες στιγμές απόλαυσης χωρίς ρεύμα και ίντερνετ.

Δείτε ένα βίντεο με θέα την πόλη από ψηλά ΕΔΩ

Δείτε όλες τις φωτογραφίες της Ουγγαρίας εδω

Κάντε  μια βόλτα στην πόλη κάνοντας κλικ ΕΔΩ

Σας ευχαριστώ που το διαβάσατε Κάντε ποδήλατο,κάνει καλό!

Όπως πάντα λέω και σε άλλους ταξιδιώτες που συναντώ όταν με ρωτάνε διάφορα για τις χώρες που έχω επισκεφτεί:

Είναι πάντα οι άνθρωποι που κάνουν την διαφορά σε κάθε χώρα!

Ο Μάρκο,Ένας άξιος πρεσβευτής φιλοξενίας!

Θα μου πεις ότι σε κάθε χώρα θα βρεις καλούς και κακούς ανθρώπους,αλλά ο πραγματικά καλός άνθρωπος ξεχωρίζει.Είναι κάποιες μικρές λεπτομέρειες που καταλαβαίνεις ότι ο άλλος που σου προσφέρει,οτιδήποτε είναι αυτό,σου το δίνει και καταλαβαίνεις ότι η ψυχή του σου χαμογελάει πρώτα και μετά το πρόσωπο.

Ο Marjan και η οικογένεια του ή αλλιώς οι Αmarantidic της Σλοβενίας.Μία οικογένεια παράδειγμα προς μίμηση στο θέμα της φιλοξενίας!

Αλβανία,Μαυροβούνιο,Κροατία.Βοσνία Ερζεγοβίνη και Σλοβενία.

Αυτές είναι οι χώρες που από τις 6 του περασμένου Ιούλη είχα την χαρά να μοιραστώ συναισθήματα,μουσικές,γαστρονομικές τεχνικές,αλκοόλ,σκέψεις,ιδέες,χαρά και απογοήτευση,εικόνες και πολλές ώρες συζητήσεων για την ιστορία του τόπου,την κρίση και τον τουρισμό.

Μούσα της Σλοβένικης φιλοξενίας

Είναι διαφορετικά όταν τα συζητάς με κάποιους οι οποίοι τα βλέπουν από διαφορετική σκοπιά. Όπως σε κάθε ταξίδι μου συνάντησα ανθρώπους που στοιχιώσαν το μυαλό μου!Άλλοι λόγω εμφάνισης,άλλοι λόγω ιδεών,άλλοι ,άλλοι, ο καθένας με τον τρόπο του.Δεν έπαψα στιγμή να νιώθω ασφαλής,όσο επικίνδυνο και να φαντάζει ένα ταξίδι με ποδήλατο δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος σε καμία από τις χώρες αυτές. Καθ’όλη την διάρκεια της διαδρομής ένα χαμόγελο αναζητείς από τους ντόπιους και την δύναμη να συνεχίσεις να απολαμβάνεις την διαδρομή όσο γίνεται περισσότερο λαμβάνοντας το κατά δύναμη σε ταξιδιωτική εμπειρία με τέτοιους ανθρώπους!!! με τέτοια τοπία! με ένα τέτοιο ταπεινό μέσο,

Αλλά πάνω από όλα…με ΨΥΧΗ!!!

Ευχαριστώ που το διαβάσατε,το εκτιμώ αφάνταστα!

Μέχρι στιγμής διέσχισα μερικές από τις πιο όμορφες ποδηλατικές διαδρομές των Βαλκανίων.Διάβασα πριν ξεκινήσω το ταξίδι μου για τις 10 καλύτερες διαδρομές για ποδήλατο στην Ευρώπη.Μία από αυτές την έκανα στο νησί Kortsula  στην Κροατία και μία άλλη είναι το ορυχείο που βρίσκεται στην Σλοβενία  κοντά στην πόλη Mezica κοντά στα σύνορα με την Αυστρία.Για αυτήν την διαδρομή έψαξα και ρώτησα πολύ κόσμο μέχρι να καταφέρω να κλείσω θέση την τελευταία στιγμή.Από το Maribor που μένω απείχε 80 χιλιόμετρα.Ο καιρός ήταν απαγορευτικός για ποδηλασία οπότε θα έπρεπε να πάω με το λεωφορείο μέχρι μία πόλη κοντά στην περιοχή του ορυχείου και μετά να αλλάξω λεωφορείο για να φτάσω έξω ακριβώς από το μουσείο του ορυχείου όπως είπαν.Είχα ραντεβού στις 2 το μεσημέρι και με διαβεβαίωσαν στον σταθμό των λεωφορείων ότι θα έφτανα εκεί στις μιάμιση.Τίποτα από αυτά δεν έγινε τελικά.Το λεωφορείο άργησε και ο οδηγός με κατέβασε σε λάθος στάση οπότε αφού τους ενημέρωσα τηλεφωνικώς ότι θα αργήσω λιγάκι πήγα με το ποδήλατο μία απόσταση 6 χιλιομέτρων ενώ έβρεχε καταρρακτωδώς μέχρι το μουσείο που ήταν και η εκκίνηση.Άλλαξα ρούχα γιατί η θερμοκρασία μόνιμα μέσα στο ορυχείο είναι 8-10 βαθμούς Κελσίου και θα πάγωνα αν έμπαινα με τα βρεγμένα.

Περιμένοντας στην είσοδο του ορυχείου

Πολλοί ποδηλάτες αναζητούν απόλαυση κάνοντας ποδήλατο βουνού ή κούρσα.Εδώ υπάρχει ένα πέρασμα μέσα από το βουνό Peca το οποίο διασχίζει παρατημένα και γεμάτα μυστήριο τούνελ από την μία πεδιάδα στην άλλη συνολικής απόστασης περίπου έξι χιλιομέτρων.Το σύνολο της απόστασης όλων των τούνελ του ορυχείου αγγίζουν τα 1000 χιλιόμετρα!Ζεις μία διαφορετική ποδηλατική εμπειρία που σπάνια θα συναντήσεις.Επίσημα οι ανασκαφές ξεκίνησαν το 1665 και σταμάτησαν  στα τέλη του προηγούμενου αιώνα.Όσο ο μόλυβδος και ο ψευδάργυρος είχαν ζήτηση περισσότερα από χίλια άτομα απασχολούνταν καθημερινά μέσα στο ορυχείο και άλλα τόσα στην διαλογή εκτός του ορυχείου.

Στην αρχή μπήκαμε περπατώντας ώστε τα μάτια να συνηθίσουν στο σκοτάδι με τους φακούς κεφαλής

Συνεχίζοντας,οι εργάτες δούλευαν πάνω από 14 ώρες την μέρα στο ορυχείο το οποίο είχε 12 επίπεδα από τα οποία τα χαμηλότερα γέμισαν με νερό και έπρεπε να αδειάζουν χιλιάδες κυβικά την μέρα και στο τέλος το ρεύμα για την άντληση κόστιζε πολύ και έτσι σταμάτησαν την εξόρυξη το 1995.

οι εργάτες έσκαβαν από πάνω προς τα κάτω για τον λόγο ότι η βαρύτητα τους βοηθούσε πολύ στην μεταφορά των μεταλλευμάτων.

Κάναμε 5 στάσεις όπου ο οδηγός μας εξηγούσε διάφορα για το ορυχείο και στην μέση περίπου αφήσαμε τα ποδήλατα και περπατήσαμε περίπου 300 μέτρα όπου είδαμε σημεία στα οποία οι εργάτες περνούσαν την ώρα στα διαλείμματα η σε σημεία όπου δήλωναν σε πιο σημείο δούλευε ο καθένας ώστε αν ξέμεναν από φωτισμό περίμεναν την καθημερινή απογραφή κάθε βράδυ και μετά από 5-6 ώρες κάποιος ερχόταν και τους οδηγούσε στην έξοδο.

Κάποιοι μεταλλωρύχοι έγραφαν το όνομά τους λίγες μέρες πριν βγουν στην σύνταξη.

Λόγω της πληθώρας των τούνελ και των διαφορετικών επιπέδων δεν υπήρχε πρόβλημα με τον εξαερισμό μέσα στο ορυχείο.Δεν σημειώθηκε ποτέ κάποιο μεγάλο ατύχημα και ότι συνέβη ήταν μεμονωμένα γεγονότα που οφείλονταν σε απροσεξίες των εργατών.Ενώ βρισκόμασταν περίπου στην μέση της διαδρομής έμεινα επίτηδες λίγο πίσω,σταμάτησα και έσβησα τον φακό κεφαλής..Έκατσα περίπου μισό λεπτό.Αν καθόμουν παραπάνω στο σκοτάδι πιστεύω ότι θα άκουγα τον αντίλαλο από τις αξίνες που σπινθήριζαν χτυπώντας πάνω στο μείγμα του χώματος με τον μόλυβδο και τον θόρυβο από  τα βαγονάκια που έβγαζαν τα ορυκτά έξω στον χώρο διαλογής.

μία ποδηλάτισσα με παρόμοιες ταξιδιωτικές ανησυχίες

Δείτε ένα βίντεο από την είσοδο στο ορυχείο ΕΔΩ

Ήταν όντως μια ξεχωριστή εμπειρία που την απόλαυσα στο έπακρο.Το κόστος συμμετοχής είναι 21 ευρώ το άτομο και σίγουρα αξίζει να τα δώσει κανείς γιατί αυτό που θα νιώσει κάνοντας ποδήλατο μέσα στα τούνελ είναι κάτι μοναδικό και δυσεύρετο.

βαγονάκι μεταφοράς μεταλλεύματος

Έχουν προστεθεί κι άλλες φωτογραφίες στο άλμπουμ της Σλοβενίας για να τις δείτε πατήστε ΕΔΩ  

Θα ακολουθήσουν κι άλλα βίντεο μόλις βρω καλή σύνδεση.

Αγαπήστε το ποδήλατο!θα σας δώσει πολλά!

Χρόνια πολλά στους γονείς μου και σε όσους γιορτάζουν σήμερα!

Αργά χτες το βράδυ αποφάσισα να περάσω το Σαβ/κο κάνοντας μια μικρή επέκταση στην διαδρομή μου.Λεπτομέρειες στην επόμενη δημοσίευση…….

Η λίμνη Bled είναι το αγαπημένο μέρος των Σλοβένων για μπάνιο τους καλοκαιρινούς μήνες,και για διάφορα σπορ τους υπόλοιπους μήνες με το mountain biking να έχει την τιμητική του. Η λίμνη προσελκύει κόσμο από πάρα πολύ παλιά.Στην αλλαγή της πρώτης χιλιετηρίδας ο γερμανός αυτοκράτορας Ερρίκος ο 2ος παραχώρησε το κάστρο και την περιοχή στους επισκόπους του Brixen της νότιας Τυρολίας οι οποίοι είχαν και τον έλεγχο της περιοχής μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα που την περιοχή κατέλαβαν οι Αμψβούργοι.Μέχρι και τα τελευταία χρόνια η περιοχή αποτελούσε την θερινή κατοικία όλων των αρχόντων της ευρύτερης περιοχής με τελευταίους τους Karadzordzevici,την βασιλική οικογένεια της Γιουγκοσλαβίας.

Το κάστρο δεσπόζει στον βραχώδη λόφο για πάνω από χίλια χρόνια

Στο κάμπινγκ όπου έμεινα 2 μέρες γινόταν το αδιαχώρητο.δεν υπήρχε μέρος να βάλεις έστω και τον υπνόσακο.Μιλάμε για ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας. μία από τις δραστηριότητες στο κάμπινγκ

Αφού έκανα τον γύρο της λίμνης που είναι μόνο 6 χιλιόμετρα ανέβηκα στο κάστρο και μετά πήρα τον δρόμο για την δεύτερη αλλά όχι τόσο τουριστικά αναπτυγμένη λίμνη Bohinj.

Αν και μου είπανε πολλά για την λίμνη Bohinj δεν μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα.Πιο πολύ απόλαυσα τον ποδηλατόδρομο μέχρι την λίμνη.Στην λίμνη είχε πολύ κόσμο και φασαρία και δεν είχα και πολύ χρόνο να την γυρίσω όλη.Ένα από τα highlights της ημέρας είναι κατά την διαδρομή προς την λίμνη σε ένα πολύ ανηφορικό κομμάτι είδα μαζεμένους μερικούς γύρω από ένα ποδήλατο και έναν να κρατάει την κομμένη αλυσίδα στο χέρι.Σταμάτησα και του έδωσα ότι εξειδικευμένο εργαλείο είχα μαζί μου και αφού την έφτιαξε με ευχαρίστησε και συνέχισε την πορεία.

Δείτε αναλυτικά την διαδρομή της ημέρας ΕΔΩ 

Απολαύστε τη θέα από το κάστρο εδω

Κάντε μία βόλτα εδώ

Aκόμα μία εδώ

Να μαι και εγώ!

Δείτε όλες τις φωτογραφίες από την Σλοβενία μέχρι τώρα ΕΔΩ

Σας ευχαριστώ που το διαβάσατε.

Ο καθένας μας έχει έναν σοβαρό λόγο να κάνει ποδήλατο κάθε μέρα.Ψάξτε το λίγο μέσα σας!

Η σημερινή διαδρομή ξεκίνησε σε ποδηλατόδρομο μέσα στο δάσος ο οποίος στην συνέχεια έγινε δασικός χωματόδρομος.Μία διαδρομή απείρου κάλλους που είχε και τα δύσκολα σημεία αλλά επί το πλείστον ήταν κατηφορική.

ποδηλατόδρομος να χαίρεσαι να κάνεις ποδήλατο

Μιας και ο δρόμος ήταν σχετικά εύκολος βρήκα την ευκαιρία να τραβήξω μερικά βίντεο στα οποία είχα και μουσική.Μουσική την οποία συνέθεσε ο φίλος μου Δημήτρης και θα λεγε κανείς ότι την έγραψε αποκλειστικά για το σάουντρακ του ταξιδιού.Μα τι παιδί και αυτός ο Δημήτρης…Λες και τον χτύπησε κεραυνός από νότες και στο θέμα της μουσικής είναι άπιαστος.απολαύστε λοιπόν για αρχή ένα βίντεο και συνεχίζετε αμέσως μετά την ανάγνωση.

Κάντε την μουσική βόλτα εδώ

Κάντε και μία στο καπάκι εδώ

Εννοείτε ότι καθ’όλη την διάρκεια της διαδρομής συναντούσα ποδηλάτες αλλά κάποιες φορές όπως θα δείτε και στα βίντεο γινόταν συνωστισμός και εκεί θυμήθηκα την ατάκα του Γιάννη του Πρόεδρου    “Μα τι γίνεται;Σε φωλιά έπεσα!!!”

όταν είπα δύσκολα σημεία εννοούσα κάτι τέτοιο

Μετά από αυτήν την απολαυστική διαδρομή έφτασα στην πολυδιαφημισμένη λίμνη της Bled όπου στην μέση της βρίσκεται το μοναδικό νησί της χώρας!περισσότερες πληροφορίες για την λίμνη θα γράψω αύριο αφού κάνω και την βόλτα μου.

Κάντε ακόμα μία βόλτα στο δάσος υπό τους θεσπέσιους ήχους του Τάκη πατώντας εδώ

Radovna Valley

Δείτε αναλυτικά στοιχεία της διαδρομής εδώ

Δείτε μερικά βίντεο ακόμα αν δεν βαρεθήκατε:

Ένα εδώ

Ακόμα ένα εδώ

Πάμε για ακόμα ένα;    εδώ

Δείτε τις φωτογραφίες από την Σλοβενία μέχρι σήμερα ΕΔΩ 

Η αρχή της βόλτας εδώ

Σας ευχαριστώ για την υπομονή που κάνετε και διαβάζετε όσα γράφω!

Σκεφτείτε το μέλλον του πλανήτη και κάντε ποδήλατο!

Όπως κάναμε και στο Νεπάλ!Τα ίδια και εδώ.Βλέπεις όλους τους ποδηλάτες-ορειβάτες-αλεξιπτωτιστές-πιλότους ανεμοπτέρων και λοιπούς επισκέπτες στην περιοχή,ξυπνάνε από τις έξι το πρωί τρώνε το πρωινό τους στα γρήγορα και βουρ για το βουνό.Ο Γιαννάκης από την άλλη θα ξυπνήσει βέβαια νωρίς αλλά μηδέν άγχος!Τα ζώα μου αργά.Σιγά σιγά θα ετοιμαστεί,με το πάσο του το πρωινό του και αφού έχουν φύγει όλοι,μετά από καμιά ώρα ξαμολιέμαι και  εγώ στον δρόμο(κατά τις έντεκα,μη σου πω δώδεκα).Πόσο το απολαμβάνω!

Η θέα κατά την αρχή της ανάβασης.

Δεν ήξερα αν θα πρέπει να χαίρομαι που ο καιρός ήταν καλός.Στα λιγοστά βέβαια σημεία που σε χτυπούσε ο ήλιος ήταν χάλια.Στα άλλα;Ίσκιος στο φουλ αλλά ήταν τέτοια η κλίση του δρόμου που ξέροντας τι σε περιμένει δεν ήξερες πως να αντιδράσεις.Να πας δυνατά;δύσκολο,και αν συμβεί κάτι,δεν πρέπει να έχεις δυνάμεις να το αντιμετωπίσεις; Οπότε με το πάσο σου το ο Γιαννάκης και ότι γίνει.Να βλέπεις να κατεβαίνουν από την άλλη μεριά με τα ποδήλατα και να μην χαμογελάει κανείς.Φανταστείτε τι τράβηξαν αυτοί και φυσικά τι με περίμενε και εμένα στην συνέχεια..

Τους έβλεπα να σπρώχνουν τα ποδήλατά τους που ζύγιζαν κάτω από 9 κιλά και έπαιρνα κουράγιο!

Πολλοί ήταν αυτοί που σταμάτησαν και μου έδωσαν το χέρι λέγοντάς μου ότι είναι άθλος αυτό που κάνω.Αυτό πάντως που σε κρατάει πραγματικά είναι η θέα σε όλα αυτά τα εκπληκτικά βουνα που σε περιβάλλουν.

Ότι άφησα πίσω

Ακόμα και σε  αυτούς που ανέβαιναν ή κατέβαιναν με τις μηχανές στο πέρασμα  έβλεπες την κούραση στα πρόσωπά τους.

τα Gel πάνε ”φέρτε” από τους ποδηλάτες με τις κούρσες

Όσο δύσκολο και να ήταν πραγματικά το χάρηκα όταν έφτασα στον αυχένα.Άφησα το ποδήλατο,και συνέχισα με τα πόδια για περίπου 45′ για να δω αυτό που αποκαλούν οι ντόπιοι the pagan face(!)

The pagan face

Πήρα το κατήφορο προς την Kranjiska Gora κάνοντας μία στάση στο Ρώσικο Εξωκλήσι το οποίο χτίστηκε προς τιμήν 400 αιχμαλώτων στρατιωτών της Σοβιετικής Ένωσης του οποίους καταπλάκωσε χιονοστιβάδα ενώ δούλευαν στην κατασκευή του περάσματος του Vrsic.

The Russian Chappel

Η σημερινή μέρα ήταν από τις αγαπημένες μου μέχρι στιγμής

Τα αναλυτικά στοιχεία της διαδρομής παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον.Δείτε τα εδώ

Δείτε ακόμη περίπου 150 φωτογραφίες από τις τελευταίες μέρες στην Σλοβενία ΕΔΩ

i feel sLOVEnia!

Δείτε μερικά Βίντεο από την σημερινή διαδρομή παρακάτω:

βίντεο 1      βίντεο 2     βίντεο 3     βίντεο 4   βίντεο 5    βίντεο 6

Σας ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιερώνετε για το blog μου.

Το Ποδήλατο Είναι Ζωή!

Επόμενη επίσκεψη?     Λίμνη Bled αν όλα πάνε καλά

Απάν!

Άφησα πίσω το κάμπινγκ στο Kobarid όπου είπαμε στην προηγούμενη καταχώρηση ότι περίπου ένα εκατομμύριο έχασαν την ζωή τους τον Οκτώβρη του 1917 σε  μία από τις σφοδρότερες μάχες που έχουν γίνει στην Ευρώπη η οποία κράτησε 17 μέρες.

Θεώρησα σωστό να κατασκηνώσω στο τελευταίο κάμπινγκ πριν ξεκινήσω την πολύ δύσκολη ανάβαση για το πέρασμα Vrsic.Με 2 ευρώ επιπλέον χρέωση μου λέει ο ιδιοκτήτης έχω Μπούγκαλοου για ένα άτομο.Η αντίδρασή μου μόλις το είδα;έπεσα κάτω από τα γέλια και συμφώνησα να αφήσω την σκηνή μου παραπονεμένη και να κοιμηθώ μέσα σε ένα βαρέλι!!!!!

Bungalow for 1 person!

Ενώ απολαμβάνω το δείπνο μου,με ειδοποιούν οι δικοί μου μέσω Skype ότι έχασα το κινητό μου.Μίλησαν με την κυρία που το βρήκε και έπρεπε κάπως να κανονίσω να το έχω στα χέρια μου.Εύκολο,η κυρία που το είχε ήταν η ιδιοκτήτρια του κάμπινγκ που πέρασα τα 2 τελευταία βράδια και μου αφού μίλησε με τον ιδιοκτήτη του βαρελόσπιτου κανόνισαν να μου το στείλει με λεωφορείο  την επομένη νωρίς το πρωί.

Η ιδιοκτήτρια του κάμπινγκ KOREN.Κυρία με το παραπάνω και άψογη στη δουλεία της

Κοιμήθηκα σχετικά νωρίς(σχετικά λέμε)γιατί η αυριανή ημέρα θα ήταν από τις δυσκολότερες.

Αναλυτικά στοιχεία της διαδρομής εδώ

Περισσότερες φωτογραφίες στην επόμενη καταχώρηση.

Σας ευχαριστώ που το διαβάσατε και το νου σας,

ΚΑΝΤΕ ΠΟΔΗΛΑΤΟ!!!

Τελικά δεν θα σας πω πολλά για το κάστρο του Erasmus γιατί η ιστορία του πάνω κάτω είναι μία διασκευή του Ρομπέν των δασών.Διαφέρει μόνο στο τέλος όπου παρά τα πολλά και απότομα σκαλιά που έχει το κάστρο ο ντόπιος σούπερ ήρωας δεν πήγε από πέσιμο αλλά από χ……. Πιστεύω ότι σας κάλυψαν οι φωτογραφίες και το βίντεο. Λόγω του ότι ξεχάστηκα μία νύχτα παραπάνω στην Postojna σήμερα έπρεπε να καλύψω λίγο από το χαμένο έδαφος.Διέσχισα μία απόσταση  περίπου 120 χιλιομέτρων η οποία επί το πλείστον πραγματοποιήθηκε στην κοιλάδα του ποταμού Soca την οποία οι Σλοβένοι,και όχι μόνο,την θεωρούν από τις ομορφότερες διαδρομές στην χώρα.

ο ποταμός Soca

Στις όχθες του ποταμού σε όλο το μήκος υπάρχουν εταιρίες που παρέχουν υπηρεσίες εναλλακτικού τουρισμού όπως Rafting-kanoe-kayak-canyoning και paragliding καθώς και ποδηλασία βουνού και πεζοπορία με τεράστια ανταπόκριση από τουρίστες και όχι απαραίτητα από γειτονικές χώρες.Στην περιοχή υπάρχουν και μερικά χιονοδρομικά κέντρα για active τουρισμό κατά τους χειμερινούς μήνες. Από τα λίγα που είδα ομολογώ ότι η κατάσταση εδώ είναι πολύ οργανωμένη με το σύνολο των υπηρεσιών που παρέχονται να είναι υψηλού επιπέδου και οι τιμές είναι περίπου ίδιες και μερικές φορές φθηνότερες από αντίστοιχες δικές μας.Έχουν εκδώσει εξειδικευμένους  χάρτες-οδηγούς για κάθε δραστηριότητα για όλη την περιοχή με χρηματοδότηση μισή της κυβέρνησης και μισή των ξενοδοχείων της περιοχής με ακριβής περιγραφές και λεπτομερής αναφορές.

Διαβάστε περισσότερα σε έναν από τους οδηγούς που υπάρχουν ΕΔΩ

Το Kobarid όπου μένω πριν αρχίσω την ανάβαση,έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στο Α’ παγκόσμιο πόλεμο.Γιαυτό και υπάρχει και το Μουσείο Α’ Παγκοσμίου Πολέμου που όπως θα δείτε και παρακάτω έχει πολύ ενδιαφέροντα πράγματα να δεις.

Η μορφολογία του εδάφους της περιοχής όπου έγιναν πολύ μεγάλες μάχες

Τον Οκτώβριο του 1917 ξεκίνησαν μάχες από τις οποίες βγήκαν ηττημένοι οι Ιταλοί.

αναπαράσταση από το πως ζούσαν οι στρατιώτες.

Διαβάστε μερικά στοιχεία για το μουσείο ΕΔΩ

Βόλτα στο χωριό

Το 88% της έκτασης χώρας είναι καλυμμένο με δάση.Ίσως η χώρα με τα πιο πολλά δάση στον κόσμο σε σχέση με την έκταση.Είναι μία χώρα που χαίρεσαι να την διασχίζεις με ποδήλατο είτε είσαι σε πόλη είτε στην εξοχή.Συναντάς παντού ποδηλάτες κάθε ηλικίας και οι οδηγοί σε σέβονται κρατώντας πάντα απόσταση ασφαλείας κατά την προσπέραση.Οι κάτοικοι όσο ανεβαίνω στα βόρεια της χώρας είναι όλο και πιο φιλικοί.Σήμερα πήγα να αγοράσω ψωμί και ξηρούς καρπούς και ο κύριος μου τα χρέωσε αντί για πέντε,τρία ευρώ και μου έκανε δώρο αποξηραμένους χουρμάδες και φρούτα για την αυριανή ανάβαση.Ο μάστορας που μου επισκεύασε τον πίσω τροχό δωρεάν πριν από μία εβδομάδα,σήμερα μου έστειλε μήνυμα να δει αν όλα είναι καλά με το ποδήλατο και να μου ευχηθεί καλή συνέχεια στο ταξίδι. Όσοι σχετίζονται και ζουν από τον τουρισμό δεν σε βλέπουν σαν πελάτη αλλά δείχνουν ενδιαφέρον και σου παρέχουν ότι πληροφορίες χρειάζεσαι ακόμη και για άλλες επιχειρήσεις.Για παράδειγμα σταμάτησα να ρωτήσω για διαμονή σε Youth Hostel και αφού η τιμή μου φάνηκε ακριβή ο ρεσεψιονίστ(ίδιος ο Jimmy Hedrix) τηλεφώνησε σε τουλάχιστον άλλα δέκα Youth Hostel μέχρι που βρήκε και μου έκλεισε δωμάτιο στην μισή τιμή από ότι μου ζητούσε αυτός.

Μου είχε λείψει η gourme μαγειρική με το primus σετ.Κονσέρβα Chow mein κοτόπουλο(από το Lidl) με ρύζι.Τέλειο!

Σε κάθε τέτοιου είδους ταξίδια πάντα υπάρχουν και οι απώλειες.Η σημερινή ήταν από τις χειρότερες.Μισό λίτρο από ατόφιο Ελασσονίτικο τσίπουρο.Μάλλον μου έπεσε σε ένα σημείο που πραγματοποιούνταν έργα διαπλάτυνσης του δρόμου.Τυχερός όποιος το βρει.

Στην γέφυρα του Ναπολέων μόλις πριν το κάμπινγκ

Τις επόμενες μέρες η διαδρομή θα διαδραματιστεί στην περιοχή των Ιουλιανών Άλπεων της Σλοβενίας όπου οι αναβάσεις με τόσο βάρος θα είναι δύσκολες αλλά η θέα προς τα εκπληκτικά τοπία αναμένεται να είναι απλά συγκλονιστική!

Δείτε αναλυτικά στοιχεία της διαδρομής ΕΔΩ

Δείτε μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες για το κάμπινγκ και την περιοχή ΕΔΩ

Δείτε βίντεο από την διαδρομή ΕΔΩ 

Κάντε ακόμα μια βόλτα στην περιοχή κάνοντας κλικ ΕΔΩ

Δείτε φωτογραφίες από το μουσείο,την διαδρομή δίπλα στον ποταμό Soca και γενικά από την Σλοβενία κάνοντας ένα απλό κλικ ΕΔΩ.

Το πόσο σημαντικό είναι για τον οργανισμό σας να χρησιμοποιείτε το ποδήλατο θα το καταλάβετε στις πρώτες 10 μέρες(για αρχάριους).Το πόσο σημαντικό είναι το ποδήλατο για την ψυχολογία σας θα το καταλάβετε τον πρώτο μήνα(επίσης για αρχάριους).Την μαγεία της ποδηλασίας είτε είναι σε αθλητικό είτε σε τουριστικό επίπεδο θα την εμπεδώσετε πραγματικά όταν κάνοντας πεντάλ φτάσετε σε επίπεδο ποδηλατικής Νιρβάνας και όλα γύρω σας είναι μία δίνη εικόνων που απλά εμπλουτίζεται από την απογευματινή αύρα και σας είναι δύσκολο να καταλάβετε γιατί το χαμόγελο δεν αφήνει τα χείλη σας ήσυχα για ώρες μετά το πέρας της διαδρομής.

Εεεεε;

Γεμάτη μέρα και η σημερινή.Από την Ljubljana μέχρι και τα επόμενα 30+ χιλιόμετρα ποδηλατούσα μόνο σε ποδηλατόδρομους και συνάντησα αρκετούς ταξιδιώτες ποδηλάτες και μάλιστα ο ένας o Mark από την Ολλανδία με συνόδεψε και στην Bistra στο Μουσείο Τεχνολογίας.Πριν  να πάω στο μουσείο νόμιζα ότι έχει μόνο αυτοκίνητα και μερικά μοτοποδήλατα αλλά το μουσείο στεγάζεται σε κτίριο που ήταν κάποτε μοναστήρι και έχει πάρα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα να δεις και εκτός αυτού ακόμα και το κτίριο παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον.Μέσα υπάρχουν εκθέσεις επίσης για την Ιατρική τεχνολογία,την τεχνολογία υλοτομίας καθώς και για την πανίδα και την χλωρίδα της περιοχής σε ένα πανέμορφο μέρος μέσα στο δάσος.

Η αυλή του μουσείου

κάντε μία βόλτα στο μουσείο πατώντας ΕΔΩ 

Μετά συνέχισα για την Postojna όπου θα έκανα ένα tour σε ένα από τα μεγαλύτερα σπήλαια στον κόσμο το οποίο τα πρώτα 4 χιλιόμετρα τα επισκέπτεσαι με τρενάκι και μετά περπατάς ακόμη 2 πριν το τρενάκι σε πάει πάλι στην έξοδο.

Δείτε βίντεο από την διαδρομή του τρένου στο σπήλαιο της Ποστόινα πατώντας ΕΔΩ

Έχω επισκεφθεί διάφορα σπήλαια αλλά αυτό είναι το πιο εντυπωσιακό μέχρι στιγμής.

Η Άσπρη αίθουσα

Στο Σπήλαιο περπατούν περίπου 3.5 εκατομμύρια τουρίστες τον χρόνο.Άξιο επισήμανσης είναι ότι το σπήλαιο είναι ανοιχτό για το κοινό πριν από το 1900 που έγινε και η ηλεκτροδότηση του.Σε λίγα χρόνια θα κλείσει 200 χρόνια επισκέψεων.

Το σήμα κατατεθέν του σπηλαίου Ο αστραφτερός Σταλακτίτης

Κάντε μία βόλτα στο σπήλαιο πατώντας ΕΔΩ

δείτε περισσότερες φωτογραφίες από το μουσείο και το σπήλαιο στο άλμπουμ της Σλοβενίας κάνοντας κλικ ΕΔΩ

δείτε αναλυτικά στοιχεία της διαδρομής της ημέρας ΕΔΩ

Η επόμενη επίσκεψη αφορά το κάστρο Erazmov Predjamski Grad

Άποψη του κάστρου από την άκρη του χωριού

Εντυπωσιακό σε εμφάνιση χτισμένο το μισό μέσα σε μία σπηλιά ένα από τα πιο γνωστά κάστρα στην Σλοβενία(πολύ κάστρο βρε παιδί μου,Σκωτία είμαστε;)για το οποίο θα σας πω περισσότερα στην επόμενη δημοσίευση γιατί επέρασεν η ώρα και ο Μορφέας με περιμένει με ανοιχτές αγκάλες.

δείτε όμως ένα συνονθύλευμα από φωτογραφίες που αφορούν και την τελευταία δημοσίευση ΕΔΩ

δείτε και μερικά αναλυτικά στοιχεία από την διαδρομή προς το κάστρο που μεγαλούργησε ο τοπικός ήρωας στυλ ρομπέν των δασών Erasmus ΕΔΩ

κάντε μια βόλτα μέσα στο κάστρο πατώντας ΕΔΩ

αναμένεται περιγραφή  για το κάστρο.

Σας ευχαριστώ που το διαβάσατε,είναι σημαντικό για μένα.

Κάντε ποδήλατο.είναι φάση!

H Λιουμπλιάνα λέγεται ότι ιδρύθηκε από τον Έλληνα μυθολογικό ήρωα Ιάσονα, ο οποίος έκλεψε το Χρυσόμαλλο δέρας από το βασιλιά Αιήτη και τράπηκε σε φυγή, μαζί με τους συντρόφους του Αργοναύτες με την Αργώ .Ταξίδεψε σε όλη τη Μαύρη Θάλασσα και ακολούθησε τους ποταμούς Δούναβη, Sava και Ljubljanica μέχρι την πηγή του τελευταίου.
Εκεί οι Αργοναύτες αποσυναρμολόγησαν την Αργώ, για να είναι σε θέση να τη μεταφέρουν μέχρι την Αδριατική Θάλασσα,όπου τη συναρμολόγησαν  πάλι και  επέστρεψαν στην Ελλάδα.Στο δρόμο τους προς τη θάλασσα, έκαναν μια στάση στα έλη της  Ljubljana,όπου κατοικούσε ένα τέρας, το οποίο ο Ιάσονας πολέμησε και σκότωσε.Το τέρας αναφέρεται τώρα ως ο Δράκος της Ljubljana και βρήκε τη θέση του στην κορυφή του πύργου του κάστρου και απεικονίζεται και σαν έμβλημα  στις στολές του στρατού της πόλης.

Ο Δράκος της Ljubljana

Με έκταση 275 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 280 χιλιάδων κατοίκων η πόλη θεωρείται από τις πιο ασφαλής στον κόσμο.Στο κέντρο της πόλης έχει πολλά ενδιαφέροντα μνημεία και στην παλιά πόλη τα στενά είναι γεμάτα με κόσμο όλη την διάρκεια του χρόνου.Στην πόλη μένω σε ένα Hostel(δείτε  Hostel DIC)το οποίο κατά την διάρκεια του χειμώνα είναι οι φοιτητικές εστίες και τους μήνες Ιούλιο,Αύγουστο και Σεπτέμβριο λειτουργεί σαν Ξενώνας ο οποίος προσφέρει και πρωινό.

Άποψη της πόλης από το κάστρο

Η βόλτα με το ποδήλατο στην πόλη είναι απόλαυση γιατί έχει οργανωμένο δίκτυο ποδηλατόδρομων σχεδόν παντού.

Το Κάστρο της πόλης

Είναι μία πόλη που έχει όλες τις ανέσεις μιας ευρωπαικής πρωτεύουσας άλλα το μικρό μέγεθος την κάνει πιο φιλική και ζεστή στον επισκέπτη

Δείτε και ένα βίντεο από μία βόλτα στην πόλη ΕΔΩ

θα ολοκληρώσω την δημοσίευση με την διασκευή ενός δημοτικού πονήματος που επιμελήθηκε και μου έστειλε ένας πολύ καλός φίλος.

Του Γιάννη του Αμάρ Μπέη


Τρία πουλάκια κάθονται ψηλά στο Μαυροβούνι,
τό να τηράει το Plitvice, το άλλο τo Dubrovnik, 
το τρίτο το καλύτερο μοιρολογάει και λέει,
Κύριε μου, τι να γίνηκεν ο Γιάννης ο Αμάρ Μπέης;
Ουδέ ‘ς το Vbrosko φάνηκε, ουδέ ‘ς την Banja Luka, 
να βγει στου Λόβτσεν τα βουνά, στου Βέλεμπιτ τις ράχες, 
να χαρατζώσει τα χωριά κι όλο το βιλαέτι.
Μας είπαν πέρα πέρασε κ’ επήγε προς Λιουμπλιάνα, 
με το ποδήλατο έσερνε ξοπίσω δυο αγάδες.

Ο Αμάρ Μπέης αποκλείστηκε ‘ς του Ντούρμιτορ τη ράχη.
Πολλή Τουρκιά τον πλάκωσε, Κροάτες κι’ Αρβανίτες.
“Προσκύνα Αμάρ Μπέη τον πασά, προσκύνα το βεζίρη,
να σου χαρίσει τη ζωή, δερβέναγας να γίνεις.
-Όσο ‘ν’ ο Αμάρ Μπέης ζωντανός, πασά δεν προσκυνάει,
πασά έχει ο Αμάρ Μπέης το σπαθί, βεζίρη το Giant.”
Κι’ αρχίσανε τον πόλεμο τα βροντερά ντουφέκια,
μέρα και νύχτα πολεμούν, τρεις μέρες και τρεις νύχτες.
Κι’ ο Αμάρ Μπέης έτρεξεν ομπρός με το γοργό πετάλι,
κι απάνω στο γιουρούσι του την άλυσό του κόφτει. 
Φεύγουν οι Τούρκοι σαν τραγιά, πίσω το Σπλιτ αφήνουν. 
Φεύγουν Κροάτες από μπρος, φεύγουν κ’ οι Αρβανίτες,
κλαίουν κι οι Ερζεγοβίνιες στα μαύρα φορεμένες. 

Κ’ ένα πουλάκι φώναξεν από ψηλό κλαράκι.
“Πάψε, Γιάννη μ’, τον πόλεμο, πάψε και το πετάλι
να κατακάτσει ο κουρνιαχτός, να σηκωθεί η αντάρα,
να μετρηθεί κ’ η κλεφτουριά, να μετρηθεί τ’ ασκέρι.”
Μετριούνται οι Τούρκοι τρεις φορές και λείπουν
δυο χιλιάδες, 
μετριέται κι ο Αμάρ Μπέης και λείπουν 
δυο ακτίνες.

κάντε ακόμα μια βόλτα στην πόλη πατώντας ΕΔΩ

Δείτε αναλυτικά την διαδρομή της ημέρας ΕΔΩ

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από την Σλοβενία ΕΔΩ

Σας ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιερώνετε και διαβάζετε το blog μου.

Πάρτε τα ποδήλατα και ξαμολυθείτε στα χωράφια….